आग लागी जाय ज्यारे प्रश्न ए वेधक पूछे छे Gujarati Gazal By Naresh K. Dodia

आग लागी जाय ज्यारे प्रश्न ए वेधक पूछे छे Gujarati Gazal By Naresh K. Dodia

आग लागी जाय ज्यारे प्रश्न ए वेधक पूछे छे

पत्र झाकळथी लखीने आगने साथे मूके छे

ए पूछे के,शायरीमां वांचवानुं होय छे शुं?

नांम तारुं लइने आ शायर खुदा मानी पूजे छे

आख सामे रोज ताकी क्यां सुधी बेसी रहीए

मौननी भाषां पछी काव्योना शब्दोमां फूटे छे

एक धारी कामनानो राफळॉ फाट्यो छे दिलमां

सौनी सामे स्मित आपे ने मने जोता रूठे छे

लागणीनो एक दरियो रोज उछळे छे ह्रदयमां

ए नदीनी जेम मारा रक्तमा कायम घूमे छे

नाम हुं जाहेरमां क्यारेय उच्चारी शकुं नां

एटले मारी गझल वांची मनोमन ए फूले छे

एक इश्वर छे,पछी तुं छे तो जग लागे रूपाळुं

नाम तारुं लउ छुं त्या लोबाननी खूश्बू उठे छे

जाप जेवुं कैक मारामा मूक्युं छे स्पर्श साथे

ज्यारथी ए गइ,ए पळथी कैक मारामां धूणे छे

एक गमतां मानवीनी वात आवे मनमां ज्यारे

तो महोतरमानी यादोमां ह्रदय मारूं डूबे छे

-नरेश के.डॉडीया

આગ લાગી જાય જ્યારે પ્રશ્ન એ વેધક પૂછે છે

પત્ર ઝાકળથી લખીને આગને સાથે મૂકે છે

એ પૂછે કે,શાયરીમાં વાંચવાનું હોય છે શું?

નાંમ તારું લઇને આ શાયર ખુદા માની પૂજે છે

આખ સામે રોજ તાકી ક્યાં સુધી બેસી રહીએ

મૌનની ભાષાં પછી કાવ્યોના શબ્દોમાં ફૂટે છે

એક ધારી કામનાનો રાફળૉ ફાટ્યો છે દિલમાં

સૌની સામે સ્મિત આપે ને મને જોતા રૂઠે છે

લાગણીનો એક દરિયો રોજ ઉછળે છે હ્રદયમાં

એ નદીની જેમ મારા રક્તમા કાયમ ઘૂમે છે

નામ હું જાહેરમાં ક્યારેય ઉચ્ચારી શકું નાં

એટલે મારી ગઝલ વાંચી મનોમન એ ફૂલે છે

એક ઇશ્વર છે,પછી તું છે તો જગ લાગે રૂપાળું

નામ તારું લઉ છું ત્યા લોબાનની ખૂશ્બૂ ઉઠે છે

જાપ જેવું કૈક મારામા મૂક્યું છે સ્પર્શ સાથે

જ્યારથી એ ગઇ,એ પળથી કૈક મારામાં ધૂણે છે

એક ગમતાં માનવીની વાત આવે મનમાં જ્યારે

તો મહોતરમાની યાદોમાં હ્રદય મારૂં ડૂબે છે

-નરેશ કે.ડૉડીયા

Advertisement