शरूआतमां आपणे मळ्या त्यारे Gujarati Kavita By Naresh K. Dodia
![]() |
शरूआतमां आपणे मळ्या त्यारे Gujarati Kavita By Naresh K. Dodia |
शरूआतमां आपणे मळ्या त्यारे
जुदा जुदा प्रदेशनां अजाण्या जीव जेम
बेउ एक बीजाने पोतपोतानी
बखोलमांथी कुतुहलवश जोता रहेता हता
धीरे धीरे एक बीजानी नजीक आवता गया
जेम जेम एक बीजाथी परिचित थता रह्या
एम आपणे नजीक आवतां रह्यां
पछी रोज मळता अने सामान्य जीवो जेम
साथे मळीने गम्मत करी लेता
क्यारेक सरीसृपो रेंगता रेंगता एक बीजाने
स्पर्शीने संवेदनानी आप ले करतां
क्यारेक वन्य प्राणी जेम एक बीजाने व्हालथी
वळगीने संवेदनानी आप ले करी लेतां
क्यारेक जळचरनी जेम महिनाओ सुधी
पोतपोतानां एकांतनां दरियामां डुबी जतां
क्यारेक सपाटी पर एक बीजाने जोइ लेता हतां
क्यारेक प्राणीजन्य हरकत करी बेसतां
एक बीजाथी दूरी राखीने एक बीजा सामे
घुरकतां रहेता, अने फरी पाछा एक बीजा साथे
गेल करतां गुलतान थइ जतां हतां
त्यांथी नीकळतां लोको अंदरोअंदर वात करतां के
ज्यारे आ बंने मळ्या त्यारे बे सारा माणस हतां
हवे ए बंने प्रेमी छे..
-नरेश के.डॉडीया
શરૂઆતમાં આપણે મળ્યા ત્યારે
જુદા જુદા પ્રદેશનાં અજાણ્યા જીવ જેમ
બેઉ એક બીજાને પોતપોતાની
બખોલમાંથી કુતુહલવશ જોતા રહેતા હતા
ધીરે ધીરે એક બીજાની નજીક આવતા ગયા
જેમ જેમ એક બીજાથી પરિચિત થતા રહ્યા
એમ આપણે નજીક આવતાં રહ્યાં
પછી રોજ મળતા અને સામાન્ય જીવો જેમ
સાથે મળીને ગમ્મત કરી લેતા
ક્યારેક સરીસૃપો રેંગતા રેંગતા એક બીજાને
સ્પર્શીને સંવેદનાની આપ લે કરતાં
ક્યારેક વન્ય પ્રાણી જેમ એક બીજાને વ્હાલથી
વળગીને સંવેદનાની આપ લે કરી લેતાં
ક્યારેક જળચરની જેમ મહિનાઓ સુધી
પોતપોતાનાં એકાંતનાં દરિયામાં ડુબી જતાં
ક્યારેક સપાટી પર એક બીજાને જોઇ લેતા હતાં
ક્યારેક પ્રાણીજન્ય હરકત કરી બેસતાં
એક બીજાથી દૂરી રાખીને એક બીજા સામે
ઘુરકતાં રહેતા, અને ફરી પાછા એક બીજા સાથે
ગેલ કરતાં ગુલતાન થઇ જતાં હતાં
ત્યાંથી નીકળતાં લોકો અંદરોઅંદર વાત કરતાં કે
જ્યારે આ બંને મળ્યા ત્યારે બે સારા માણસ હતાં
હવે એ બંને પ્રેમી છે..
-નરેશ કે.ડૉડીયા
Labels:
Gujarati Kavita
No comments:
Post a comment