छेल्ला केटलाक वरसोथी हुं तने प्रेम पत्रनी जेम वांचुं छु Gujarati Kavita By Naresh K. Dodia
 |
| छेल्ला केटलाक वरसोथी हुं तने प्रेम पत्रनी जेम वांचुं छु Gujarati Kavita By Naresh K. Dodia |
छेल्ला केटलाक वरसोथी हुं तने प्रेम पत्रनी जेम वांचुं छु
रोज तारूं आगमन संध्यानी ओथमां वधावुं छु...
तुं आवे अने पथ्थर समो देह फूलो जेवो कोमळ बनी जाय छे
शब्द देहे आपणुं एक होवुं अने
आंखोथी अंतर आपणुं सातसंमंदर पारनुं
प्रिये हुं केटला चोमासाथी तने झंखु छु
अने तुं तारा देशमांथी वतन आवती नथी
मारा विरहने तुं कदी अनूभवे तो खबर पडे के
जेने जिंदगीनी जेम चाहीए एनां दूर रहेवुं कॅटलुं आकरूं छे
आपणॉ संबंध कोइ ऋणानुबंध ज होवो जोइए.
जरूर कोइ पाछला जन्मनुं लेणुं होवुं जोइए
नहीतर लाखो माणसोमांथी मात्र तारूं ज मने मळवुं
ए कोइ इश्वरीय संकेत होवो जोइए
हुं शुं कहुं.....मने तारूं रूबरूं सानिध्य जोइए छे
पण आपणे बंने लाचार छीए.
तारी छबीने फूल स्क्रीन करीने अपलक जोया करूं छु
तने चुमु छु...तने वहाल करूं छु..तने बाथमां लउ छु
अने ज्यारे आ क्रिया करूं छु त्यारे खबर नही
मारा नाकमां तारा शरीरनी तारा वाळनी खूश्बू
मारा नासिका वाटे ह्रदयमां प्रवेशी जाय छे
जाणे के तुं आखेआखी मारामां प्रवेशी गइ
हुं जाणुं छुं तारा शरीरनी एक अलायदी खूश्बू छे
जाणे खिलतां पुष्प पर झाकळ बाझी होय एवी खूश्बू
तुं मने केटली हदे तडपावे छे व्हाली महोतरमां
बस तुं सामे आव...तने दिलफाडीने प्रेम करवो छे
पगथी माथा सुधी व्हालथी भींजवी नाखवी छे.
तुं पासे नथी तो तने याद करीने जीवुं छुं.
आवनारा दिवसोनी कल्पनाओ ज मने रोंमांचित करी मुके छे.
पछी ए कल्पनामां वारंवार परस्परना गाढ आलिंगननी भींसमां
ओगळी जता अस्तित्वनी घटना होय के
आ दिव्य प्रेमनी फळश्रुती समुं हसतुं खीलतुं फूल
दिवसे दिवसे आपणो प्रेम वधारे प्रगाढ,
परिपक्व अने सुंवाळो बनी रह्यो छे.
आपणी वच्चे क्यांय कशुंय छुपावी न शकाय
तेवी पारदर्शकता आवी गइ छे
जो आजे हुं तारा सांनिध्यमां होत तो मे तने
प्रेमना रंगे अने हैयाना उमंगे रंगी नाखी होत पण
तुं आजे माराथी दु….र छे
तारूं प्रथम मिलम, प्रथम रोमांसनी क्षण
अने दिल विंधीने कशुंक आरपार नीकळी गयानी घटना सतावी रही छे !
वधुमां ते आपेला यादोना परफ्युमनी खुश्बु
तारी यादनी तीव्रताने बहेकावी रही छे !
खबर ज नथी पडती के आ झुरापाने,
आ तलसाटने शुं नाम आपुं.?
साचे ज कशुंक गुमावीने जीवतो होउ तेवुं लागे छे.
बे दिवस पहेला फोनमां ते हग करवानी वात कही त्यारे
हुं एकदम रोमांचित थइ गयेलो हतो.
मारी बाहुओमां समाइ जवानी तारी तीव्र उत्कंठाए
मने प्रेमनी चरमसीमानी प्रतिति करावी छे.
आ घटना मारा माटे सुक्कीभठ्ठ धरती पर
झरमर वरसता वरसाद करतां य विशेष छे !
प्रिये, साचे ज तने मेळवीने हुं कशुंक असंभव पाम्यानो मने अहेसास थाय छे.
मारी कल्पनाओनी पेले पारनुं जगत में तारी आंखोमां जोइ लीधुं छे !
साचुं कहुं तो मारी अपूर्णताओ तुं छे याने के तारा वीना हुं अधुरो छुं !
तने पाम्याना अल्प समयमां मारा अस्तित्वने
ताराथी दुर करवानुं चामडी उतरडीने
बदनथी दुर करवा जेटलुं अघरूं थइ गयुं छे.
में तारा बधा ज फोटोग्राफस एक आलबममां
मने गमता क्रमे गोठवी राख्या छे.
साडीमां तुं साचे ज जामे छे,
खीले छे, खुले छे.
अने तारी पातळी सुकोमळ कमर
अने कमरथी नीचे उतरतां कविनी कल्पनाने तम्मर चडावी दे
एवुं निंतंबनुं सौंदर्य
स्त्रीओ पतली होय अने एनां निंतब थोडा भरावदार होय त्यारे
ए स्त्री साचे ज शृंगारनी परीपूर्णतां लागे छे...अने तुं तो
एक लेटीन सुंदरीने शरमावे एवुं सौंदर्य धरावे छे
खरेखर महोतरमां मारा पागलपननी आ चरमसिमा छे
प्रिये,
लागे छे के मारा ख्वाबो अने ख्यालोने ते
थोडाक कलाकोमां ज समजी लीधा छे.
अने एटले ज अल्प वरसोमां आपणे अत्यंत निकट आवी गया छीये.
प्रिये हुं तो तारी साथे एवो नातो इच्छुं छुं के
जेमां हुं अने तुं खुदनी साथे वर्तीए छीए
तेम एक बीजा साथे वर्ती शकीये…
फावे त्यारे, फावे तेम !
बाकी हुं तो जन्मारानो तरस्यो छुं…
तारे मने प्रेमथी तृप्त करवानो छे.
तारो प्रेम मने झंकृत करी मुकशे....साच्चे मारी व्हाली महोतरमां
तमारो व्हालो कविराज
- नरेश के.डॉडीया
છેલ્લા કેટલાક વરસોથી હું તને પ્રેમ પત્રની જેમ વાંચું છુ
રોજ તારૂં આગમન સંધ્યાની ઓથમાં વધાવું છુ...
તું આવે અને પથ્થર સમો દેહ ફૂલો જેવો કોમળ બની જાય છે
શબ્દ દેહે આપણું એક હોવું અને
આંખોથી અંતર આપણું સાતસંમંદર પારનું
પ્રિયે હું કેટલા ચોમાસાથી તને ઝંખુ છુ
અને તું તારા દેશમાંથી વતન આવતી નથી
મારા વિરહને તું કદી અનૂભવે તો ખબર પડે કે
જેને જિંદગીની જેમ ચાહીએ એનાં દૂર રહેવું કૅટલું આકરૂં છે
આપણૉ સંબંધ કોઇ ઋણાનુબંધ જ હોવો જોઇએ.
જરૂર કોઇ પાછલા જન્મનું લેણું હોવું જોઇએ
નહીતર લાખો માણસોમાંથી માત્ર તારૂં જ મને મળવું
એ કોઇ ઇશ્વરીય સંકેત હોવો જોઇએ
હું શું કહું.....મને તારૂં રૂબરૂં સાનિધ્ય જોઇએ છે
પણ આપણે બંને લાચાર છીએ.
તારી છબીને ફૂલ સ્ક્રીન કરીને અપલક જોયા કરૂં છુ
તને ચુમુ છુ...તને વહાલ કરૂં છુ..તને બાથમાં લઉ છુ
અને જ્યારે આ ક્રિયા કરૂં છુ ત્યારે ખબર નહી
મારા નાકમાં તારા શરીરની તારા વાળની ખૂશ્બૂ
મારા નાસિકા વાટે હ્રદયમાં પ્રવેશી જાય છે
જાણે કે તું આખેઆખી મારામાં પ્રવેશી ગઇ
હું જાણું છું તારા શરીરની એક અલાયદી ખૂશ્બૂ છે
જાણે ખિલતાં પુષ્પ પર ઝાકળ બાઝી હોય એવી ખૂશ્બૂ
તું મને કેટલી હદે તડપાવે છે વ્હાલી મહોતરમાં
બસ તું સામે આવ...તને દિલફાડીને પ્રેમ કરવો છે
પગથી માથા સુધી વ્હાલથી ભીંજવી નાખવી છે.
તું પાસે નથી તો તને યાદ કરીને જીવું છું.
આવનારા દિવસોની કલ્પનાઓ જ મને રોંમાંચિત કરી મુકે છે.
પછી એ કલ્પનામાં વારંવાર પરસ્પરના ગાઢ આલિંગનની ભીંસમાં
ઓગળી જતા અસ્તિત્વની ઘટના હોય કે
આ દિવ્ય પ્રેમની ફળશ્રુતી સમું હસતું ખીલતું ફૂલ
દિવસે દિવસે આપણો પ્રેમ વધારે પ્રગાઢ,
પરિપક્વ અને સુંવાળો બની રહ્યો છે.
આપણી વચ્ચે ક્યાંય કશુંય છુપાવી ન શકાય
તેવી પારદર્શકતા આવી ગઇ છે
જો આજે હું તારા સાંનિધ્યમાં હોત તો મે તને
પ્રેમના રંગે અને હૈયાના ઉમંગે રંગી નાખી હોત પણ
તું આજે મારાથી દુ….ર છે
તારૂં પ્રથમ મિલમ, પ્રથમ રોમાંસની ક્ષણ
અને દિલ વિંધીને કશુંક આરપાર નીકળી ગયાની ઘટના સતાવી રહી છે !
વધુમાં તે આપેલા યાદોના પરફ્યુમની ખુશ્બુ
તારી યાદની તીવ્રતાને બહેકાવી રહી છે !
ખબર જ નથી પડતી કે આ ઝુરાપાને,
આ તલસાટને શું નામ આપું.?
સાચે જ કશુંક ગુમાવીને જીવતો હોઉ તેવું લાગે છે.
બે દિવસ પહેલા ફોનમાં તે હગ કરવાની વાત કહી ત્યારે
હું એકદમ રોમાંચિત થઇ ગયેલો હતો.
મારી બાહુઓમાં સમાઇ જવાની તારી તીવ્ર ઉત્કંઠાએ
મને પ્રેમની ચરમસીમાની પ્રતિતિ કરાવી છે.
આ ઘટના મારા માટે સુક્કીભઠ્ઠ ધરતી પર
ઝરમર વરસતા વરસાદ કરતાં ય વિશેષ છે !
પ્રિયે, સાચે જ તને મેળવીને હું કશુંક અસંભવ પામ્યાનો મને અહેસાસ થાય છે.
મારી કલ્પનાઓની પેલે પારનું જગત મેં તારી આંખોમાં જોઇ લીધું છે !
સાચું કહું તો મારી અપૂર્ણતાઓ તું છે યાને કે તારા વીના હું અધુરો છું !
તને પામ્યાના અલ્પ સમયમાં મારા અસ્તિત્વને
તારાથી દુર કરવાનું ચામડી ઉતરડીને
બદનથી દુર કરવા જેટલું અઘરૂં થઇ ગયું છે.
મેં તારા બધા જ ફોટોગ્રાફસ એક આલબમમાં
મને ગમતા ક્રમે ગોઠવી રાખ્યા છે.
સાડીમાં તું સાચે જ જામે છે,
ખીલે છે, ખુલે છે.
અને તારી પાતળી સુકોમળ કમર
અને કમરથી નીચે ઉતરતાં કવિની કલ્પનાને તમ્મર ચડાવી દે
એવું નિંતંબનું સૌંદર્ય
સ્ત્રીઓ પતલી હોય અને એનાં નિંતબ થોડા ભરાવદાર હોય ત્યારે
એ સ્ત્રી સાચે જ શૃંગારની પરીપૂર્ણતાં લાગે છે...અને તું તો
એક લેટીન સુંદરીને શરમાવે એવું સૌંદર્ય ધરાવે છે
ખરેખર મહોતરમાં મારા પાગલપનની આ ચરમસિમા છે
પ્રિયે,
લાગે છે કે મારા ખ્વાબો અને ખ્યાલોને તે
થોડાક કલાકોમાં જ સમજી લીધા છે.
અને એટલે જ અલ્પ વરસોમાં આપણે અત્યંત નિકટ આવી ગયા છીયે.
પ્રિયે હું તો તારી સાથે એવો નાતો ઇચ્છું છું કે
જેમાં હું અને તું ખુદની સાથે વર્તીએ છીએ
તેમ એક બીજા સાથે વર્તી શકીયે…
ફાવે ત્યારે, ફાવે તેમ !
બાકી હું તો જન્મારાનો તરસ્યો છું…
તારે મને પ્રેમથી તૃપ્ત કરવાનો છે.
તારો પ્રેમ મને ઝંકૃત કરી મુકશે....સાચ્ચે મારી વ્હાલી મહોતરમાં
તમારો વ્હાલો કવિરાજ
- નરેશ કે.ડૉડીયા
Labels:
Gujarati Kavita
